یکی از نقاط قوت جشنواره توجه به زبان پارسی و انتخاب مصرعی از فردوسی برای شعار است/روزنامه‌نگار باید براساس بنیان‌های نحوی و صرفی بنویسد که میراث بزرگان ادبیات فارسی است

سید مسعود رضوی دبیر فرهنگی روزنامه اطلاعات در گفت و گو با پایگاه اطلاع رسانی بیست و یکمین جشنواره ملی رسانه‌های ایران در توضیح توانایی جشنواره در رونق بخشیدن به فضای رسانه‌ای کشور گفت:«فضای رسانه‌ای به تبعیت از سایر فضاهای فرهنگی رونق جدی پیدا می‌کند. فضای رسانه‌ای تابعی از کل سیاست های کشور است. اگر در سیاست های فرهنگی کشورمان رقابت را بپذیریم، تبعا رقابت در سیاست های رسانه‌ای نیز نمود پیدا خواهد کرد. ما نیاز به این داریم که به بخش خصوصی مجال بیشتری بدهیم، رسانه‌های ما عمدتا دولتی هستند. رسانه‌های دولتی به بخش خصوصی مجال تکان خوردن نمیدهد. رسانه‌ها باید نمایندگی جریان‌های مختلف را بر عهده بگیرند.

رضوی در ادامه شعار انتخاب شده را یک از نکات مثبت جشنواره توصیف کرد و در اینباره گفت:«و توجه به زبان پارسی و انتخاب شعار جشنواره که بر گرفته از اشعار حکیم بزرگ و بنیان گذار فرهنگ ایرانی، استاد فردوسی است یکی از نقاط قوت جشنواره است. فردوسی در اشعارش از چند عنصری سخن میگوید که نه تنها در دوره خود او بلکه در همه دوره ها این چند عنصر باید سر لوحه کار ما قرار بگیرد. راستی، داد و دادگری، خرد، یزدان پرستی و شجاعت عناصر اصلی شاهنامه است. همه جشنواره ها و برنامه هایی که مربوط به فرهنگ ایرانی است باید با عنصری از فردوسی آراسته شوند. این آراستن به معنای تزئین کردن نیست بلکه به معنای رجعت ما به سمت بنیانی ترین عناصر فرهنگ است. من تبریک میگویم به این جشنواره که این مصرع زیبای حکیم فردوسی را برجسته ساخته و تاکید میکنم که در همه رسانه‌های ما باید به این مسئله رجوع شود».

دبیر فرهنگی روزنامه اطلاعات در ادامه اهمیت توجه به زبان فارسی را مورد تاکید قرار داد و انتقادش در مورد بی‌توجهی به زبان فارسی را اینگونه ابراز داشت:«زبان فارسی زبان دوم نیست. زبان فارسی خودش یک رسانه خیلی مهم برای فرهنگ و مذهب ما است. باید برای کسانی که زبان فارسی را بنیان گذشاته و زبان معیار را ایجاد کردند مثل جناب سعدی، حضرت حافظ، حضرت مولانه و به خصوص حکیم فردوسی عظمتی قائل باشیم. درباره زبان فارسی کوتاهی‌هایی صورت گرفته است. اخیرا دیدم که مقدار زیادی از آثار کلاسیک را از کتاب های درسی بیرون گذاشته اند درحالی که ما از دوران کودکی باید به فرزندانمان ادبیات فارسی را که ادبیاتی مستحکم و امتحان پس داده است بی آموزیم».

سید مسعود رضوی ضمن تقدیر از جاشنواره برای توجه به زبان پارسی وظایف رسانه‌ها در پاسداشت زبان فارسی را اینونه برشمرد:«به نظر من پاسداشت زبان فارسی در رسانه‌ها به این است که درست فارسی بنویسند، عناصر فرهنگ خود را برجسته کنند و تبلیغات زیادی برای علاقه مند کردن مردم به ادبیات کلاسیک و آثار شعرای بزرگ ایران کنند. ضمن اینکه روزنامه نگاران نیز باید تا جاییکه میتوانند خودشان را بپرورند و به زبان پارسی یک اهمیت و بهای بیشتری بدهند. شیوه نگارش باید جز بنیان های کاری و تحصیلی یک روزنامه نگار باشد و او نباید براساس عرف و شیوه های گفتاری روز که تحمیلی است بنویسد بلکه باید بر اساس بنیان های زبانی، نحوی، صرفی و بلاغی که بزرگان ادبیات فارسی برای ما میراث گذاشته اند بنویسند».

رضوی درادامه به ملزومات نقد مصلحانه اشاره کرد و دراینباره گفت:«نقد مصلحانه نقدی است که اساسا برای تبلیغات صورت نگیرد. برای نقد باید فرد مسلط بر موضوع باشد. هرکسی نمیتواند نقد کند. کسی میتواند نقد کند که در مورد یک موضوع داده های زیادی را جمع کند. همه اینها نیاز به وجود فرهنگ نقادی در جامعه دارد. اگر قرار است کسانی مارا نقد بکنند و به ما به بر بخورد ما به جایی نخواهیم رسید. نقد نشان دهنده توسعه یافتگی یک فرهنگ است. اگر در رسانه ما نقدهای قدرتمند و بسیار تند خطاب به سطوح بالای مدیریتی از نمایندگان مجلس گرفته تا دستگاه قضایی وجود نداشته باشد و امکان نقد کاستی‌ها و ضعف ها وجود نداشته باشد باید مطمئن باشیم که جامعه مان به یک باتلاق راکد تبدیل خواهد شد».

وی همچنین فقدان نشریات و مجلات طنز را یکی از گرفتاری‌های فضای رسانه‌ای امروز توصیف کرد و در اینباره گفت:«یکی از گرفتاری های امروز ما این است که ما حتی یک مجله طنز درست و حسابی نداریم. همین چند وقت پیش که مجله شارلی ابدو برای چندمین بار کاریکاتور‌های رکیک کشید ما چه چیزی داشتیم که حداقل در داخل کشور بخواهیم به آنها جواب بدهیم. امروزه طنز ما مرجعیت ندارد. زمانی مجله توفیق، گل زرد و نسیم شمال را داشتیم و اینها مرجعیتی ایجاد میکرد. افرادی مثل دهخدا در مجله چرند و پرند طنز پردازی میکردند و این طنز پردازی در دوره مشروطیت تاثیر بسیار زیادی بر مردم داشت. طنز یکی از بهترین وسایل و زیرساخت های نقد اجتماعی و نقد فرهنگی است. ما امروز مجله مهمی در زمینه طنز نداریم. جایی که طنز پردازان ما بتوانند جمع شوند و طنز فاخر تولید کنند نداریم. طنزهایی که به صورت پراکنده در قالب کاریکاتور یا بعضی لطیفه‌ها مطرح میشود ارزش زیادی ندارد چون به صورت قدرتمند منعکس نخواهد داشت. طنز شفاهی نیز باعث میشود تا طنزهای رکیک جنسی و قومیتی که زبان ها و اقوام را مسخره میکنند افزایش پیدا کند. درحالی که اگر انسان‌های با فرهنگ و طنز پردازان بزرگ درجایی جمع شوند میتوانند طنزی خلق کنند که جنبه انتقادی داشته باشد و فرهنگ ما را ارتقا دهد.

دبیر فرهنگی روزنامه اطلاعات در پایان ابراز امیدواری کرد که بیست و یکمین جشنواره ملی رسانه‌های ایران به خوبی برگزار شده و بتواند اهداف خودش را محقق کند.

فراخوان بیست و یکمین جشنواره ملی رسانه‌های ایران